W uznaniu historycznego znaczenia unii lubelskiej w nowożytnych dziejach Europy, polski Sejm oraz Senat podjęły uchwały ustanawiające rok 2019 Rokiem Unii Lubelskiej w 450-lecie jej zawarcia.
W dniu 1 lipca 1569 r. w Lublinie została zawarta unia polsko-litewska, która do historii przeszła jako unia lubelska. Porozumienie zostało ratyfikowane przez króla Zygmunta Augusta w dniu 4 lipca 1569 r. Wejście w życie umowy oznaczało, że dotąd połączone unią personalną Polska i Litwa, zaczęły wiązać więzy unii realnej. Odrębne były jedynie urzędy centralne, skarb oraz wojsko. Natomiast monarcha, sejm i polityka zagraniczna była wspólna. Zgodnie z postanowieniami traktatu do Korony przyłączono województwa: bracławskie, kijowskie, podlaskie i wołyńskie. Odtąd oba kraje zaczęto nazywać Rzeczpospolitą Obojga Narodów. Ostateczne połączenie obu państw w jedno nastąpiło na mocy Konstytucji 3 maja.
Jak podkreślili senatorowie: „Unia lubelska stanowi wspaniałe świadectwo mądrości i dalekowzroczności ówczesnych elit tworzących wspólnie potężne państwo federacyjne.Powstało mocarstwo o wielonarodowej, wieloetnicznej, wielokulturowej i wieloreligijnej strukturze społecznej, które – na tle realiów ówczesnej Europy – cechowała tolerancja i pokojowe współistnienie”.
Natomiast posłowie przywołali słowa prof. Feliksa Konecznego: „Unia lubelska jest jednym z najjaśniejszych promieni w dziejach polskich, bo stwierdzała na nowo, że nie najazdami, nie zaborami, ale wzajemną przyjaźnią rozszerzało się i potężniało państwo polskie, łącząc równych z równymi, wolnych z wolnymi”.
Obchodom Roku Unii Lubelskiej towarzyszyć będzie bogaty progam imprez i przedsięwzięć kulturalno-historycznych.
