24 lutego 2019 roku w Sumach w Sali Sztuki w Bibliotece miejskiej im. Tarasa Szewczenki odbyło się uroczyste spotkanie członków TKP w Sumach z okazji 100 rocznicy od urodzin Gustawa Herlinga-Grudzińskiego jednego z najwybitniejszych pisarzy polskich XX wieku. Na początku spotkania Włodzimierz Kuczyński, prezes Towarzystwa Kultury Polskiej w Sumach przywitał członków Towarzystwa oraz przypomniał wszystkim zebranym, że w roku 2018 podczas 67. posiedzenia posłowie na Sejm RP zdecydowali o ustanowieniu patronem 2019 roku Gustawa Herlinga-Grudzińskiego.
20 maja 2019 r. minie 100 lat od urodzin jednego z najwybitniejszych pisarzy polskich XX wieku.
Aleksy Samochwałow, Julia Mopańko oraz Weronika Mopańko przedstawili wszystkim zebranym gości swoje prezentacje z okazji 100 rocznicy od urodzin Gustawa Herlinga-Grudzińskiego. Autorzy podczas swoich prezentacyj powiedzieli, że Gustaw Herling-Grudziński, który urodził się 20 maja 1919 roku w Kielcach, to wybitny polski pisarz, eseista, krytyk literacki, dziennikarz, żołnierz, więzień obozów koncentracyjnych Gułagu.
W Kielcach Gustaw Herling-Grudziński uczęszczał do Gimnazjum im. M. Reja. Wbrew woli ojca studiował 2 lata filologię polską na Uniwersytecie Warszawskim, pisał dla czasopism „Ateneum”, „Pion”, „Nowy Wyraz” oraz redagował tygodnik „Orka na Ugorze”. W roku 1939 po agresji ZSRR na Polskę pisarz wyjechał do Lwowa, gdzie czasowo korzystał z protekcji Marii Dąbrowskiej i Juliusza Kleinera, następnie udał się do Grodna i tam znalazł pracę w teatrzyku kukiełkowym. W marcu 1940 próbował przedostać się na Litwę. Wynajęci przez niego przemytnicy okazali się jednak być na usługach NKWD i Grudziński został aresztowany zaraz po opuszczeniu miasta. Umieszczono go w tamtejszym więzieniu, gdzie został szybko skazany na 5 lat pobytu w obozach. Następnie, poprzez więzienia w Witebsku, Leningradzie i Wołogdzie, trafił do łagru w Jercewie. 20 stycznia 1942 po dramatycznej głodówce protestacyjnej został stamtąd zwolniony na mocy – obowiązującego już od niemal pół roku – układu Sikorski-Majski. Wstrząsający opis rzeczywistości obozowej zawarł później w książce Inny świat. 12 marca 1942 roku w miejscowości Ługowoje udało mu się przyłączyć do armii gen. Andersa. Walczył m.in. pod Monte Cassino, za co otrzymał Order Virtuti Militari. Po wojnie, w 1945, został emigrantem politycznym. Wraz z żoną Krystyną (z domu Stojanowską) przeniósł się z Włoch do Londynu, gdzie był publicystą londyńskiego tygodnika „Wiadomości”. Współtworzył i redagował miesięcznik „Kultura”. Był także członkiem Instytutu Literackiego. Jako przedwojenny sympatyk Polskiej Partii Socjalistycznej po wojnie Gustaw Herling-Grudziński dał się poznać jako krytyk dyktatury komunistycznej w Polsce i całej Europie Środkowo-Wschodniej. Przez cały okres komunizmu w Polsce pozostał na wygnaniu jako polski emigrant polityczny. W latach 1952–1955 pracował dla Radia Wolna Europa w Monachium. W 1955 osiadł na stałe w Neapolu, gdzie poślubił Lidię, córkę Benedetto Crocego. Gustaw Herling-Grudziński był członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. W 1990 został laureatem literackiej Nagrody Polskiego PEN Clubu im. J. Parandowskiego. Postanowieniem Prezydenta RP Aleksandra Kwaśniewskiego z 5 czerwca 1998 został odznaczony Orderem Orła Białego w uznaniu znamienitych zasług dla Rzeczypospolitej Polskiej. W 2000 odebrał w Krakowie doktorat honoris causa Uniwersytetu Jagiellońskiego. Zmarł 4 lipca 2000 na skutek wylewu krwi do mózgu. Gustaw Herling-Grudziński został pochowany na neapolitańskim cmentarzu Poggio Reale.
Prezes TKP w Sumach Włodzimierz Kuczyński.
